31 Ekim 2012 Çarşamba

Kızıma mektup...

Annecim kuzucum.
Sen şimdi 1 yaşına girdin, büyüdün. Bir yılı seninle çok güzel bir şekilde geride bıraktık. Sen hatırlamayacaksın ama bizi çok mutlu ettin, güldürdün, ağlattın...
Seni uyutabilmek için saatlerce uğraşmamızı, giydirebilmek için şaklabanlıklar yapmamızı, yürümeye alış diye ellerinden tutup yürütmeye çalışmalarımızı, "anne- baba" de diye defalarca "anne-baba" deyişimizi daha neler neler...
Sen bunları hatırlamayacak ama bileceksin. Çünkü ben yazıyorum:) İleride sana bak senin için şöyle uyumadık böyle yediremedik demeyeceğim inşallah. Sen buradan okursun...
İleride senin yanında olmayı çok arzu ediyorum. Ama eğer olamazsam ( Hayat bu kızım ne olacağı belli olmaz, Allah izin verirse yanında olacağım) lütfen bil ki seninle çok mutluyum...Seni iyiki doğurmuşum ve hayatımızdasın. Allah bana evlat sevgisini tatmayı nasip etti. Hem de kız evlat!
Hep bir kızım olsun isterdim.
Ve tabiki bil ki teyzen de seni benim kadar çok seviyor. Benden sonra en çok gördüğün kişi odur belkide... Baban çok çalıştığı için-yaz tatili hariç:)
Babanın seni ne kadar sevdiğini yazmıyorum bile. Sana aşık! Öpmeden duramıyor, dayanamıyor.. Birde dudaktan dudağa öpüşünüz var ki yiyip bitiriceksiniz... Baban birşey yiyorsa yapışıyosun dudağına ki sana da versin diye. Çok tatlısınız. Sizi çok seviyorum. Allah bizi ayırmasın, mutluluk sağlık ve huzur versin. Gerisini istemiyorum. Sağlığımız oldukça mutluyuz huzurluyuz, mutlu huzurlu oldukça çalışırız kazanırız, çalışıp kazandıkça gezeriz tozarız, eğleniriz... Allah sağlık ve ömür versin.
Ben olmazsam teyzen anneannen ilk olarak yanında olacaktır. Allahım onlara da uzun ömürler versin. Ondan sonra babaannen halan amcaların var. Çok şanslısın ki etrafında bir sürü seni seven kişi var. Allahım seni hiç yalnız bırakmasın.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder