22 Kasım 2012 Perşembe

Hasta bir annenin en mutlu anı...

Doğa Selvi uyudu ve ben sütlü kahvemi aldım, üzerimde battaniye, dizimde lap top, koltukta mayışıyorum. Allahım hastayken ne güzel geliyor dinlenmek yarım saatte olsa. Sonra Işıl da geldi ikimiz birikte örttük ayaklarımızı birlikte oturduk:)

18 Kasım 2012 Pazar

İlk adımlar, sözcükler...

Dün akşam ve bugün Doğa Selvi bize doğru elleri bırakıp 2-3 adım atmaya başladı. Karşılıklı Canla ve Işılla oturuyoruz, elimize top vs. alıyoruz. Yürüterek birbirimize verdirmeye çalışıyoruz. Yürütme alıştırmaları...

Geçen haftadan beri de "Anne" diyor tam anlamıyla. İlk olarak 13 Kasımda söyledi. Dizlerime tutunup kafasını kaldırıp bana bakarak "Annii" dedi:)
Ve bugün telefonu elime aldığımda "Alo" dedi:)
Kulağına alıp götürüyor zaten telefonu ama konuşmuyordu.

17 Kasım 2012 Cumartesi

16 Kasım Bir İş Günü

Mağlum artık Pazartesi Salı ve Cumaları iş günleri. Bugün öğlene kadar annem baktı Doğa Selviye.
Sonra da babam ve Işıl:) Babam "dadı dede" oldum diyor. İyi bakıyor valla; sallıyor uyutuyor süt içiriyor, karnı acıktımı ekmek veriyormuş eline:)
Neyse annemlere hiç bana yaptığı gibi naz yapmıyormuş kuzum.
Ben eve gelince bir gülümsemesi var ki bitiyorum. Sonra kucağıma atılıp tuvalete gitmeme bile izin vermiyor. Bugün eve gelince Işıl "hadi anne geldi öp anneyi" dedi. Öyle bir öptü ki kuzummm... Yiyicem dudaklarını. Sonra da salonda parmağımdan tutup beni bir oyuncağının yanına götürdü ve "bas buna" der gibi parmağımı üstüne koydu. Benimle oynamayı özlemiş kuzum.

31 Ekim 2012 Çarşamba

Kızıma mektup...

Annecim kuzucum.
Sen şimdi 1 yaşına girdin, büyüdün. Bir yılı seninle çok güzel bir şekilde geride bıraktık. Sen hatırlamayacaksın ama bizi çok mutlu ettin, güldürdün, ağlattın...
Seni uyutabilmek için saatlerce uğraşmamızı, giydirebilmek için şaklabanlıklar yapmamızı, yürümeye alış diye ellerinden tutup yürütmeye çalışmalarımızı, "anne- baba" de diye defalarca "anne-baba" deyişimizi daha neler neler...
Sen bunları hatırlamayacak ama bileceksin. Çünkü ben yazıyorum:) İleride sana bak senin için şöyle uyumadık böyle yediremedik demeyeceğim inşallah. Sen buradan okursun...
İleride senin yanında olmayı çok arzu ediyorum. Ama eğer olamazsam ( Hayat bu kızım ne olacağı belli olmaz, Allah izin verirse yanında olacağım) lütfen bil ki seninle çok mutluyum...Seni iyiki doğurmuşum ve hayatımızdasın. Allah bana evlat sevgisini tatmayı nasip etti. Hem de kız evlat!
Hep bir kızım olsun isterdim.
Ve tabiki bil ki teyzen de seni benim kadar çok seviyor. Benden sonra en çok gördüğün kişi odur belkide... Baban çok çalıştığı için-yaz tatili hariç:)
Babanın seni ne kadar sevdiğini yazmıyorum bile. Sana aşık! Öpmeden duramıyor, dayanamıyor.. Birde dudaktan dudağa öpüşünüz var ki yiyip bitiriceksiniz... Baban birşey yiyorsa yapışıyosun dudağına ki sana da versin diye. Çok tatlısınız. Sizi çok seviyorum. Allah bizi ayırmasın, mutluluk sağlık ve huzur versin. Gerisini istemiyorum. Sağlığımız oldukça mutluyuz huzurluyuz, mutlu huzurlu oldukça çalışırız kazanırız, çalışıp kazandıkça gezeriz tozarız, eğleniriz... Allah sağlık ve ömür versin.
Ben olmazsam teyzen anneannen ilk olarak yanında olacaktır. Allahım onlara da uzun ömürler versin. Ondan sonra babaannen halan amcaların var. Çok şanslısın ki etrafında bir sürü seni seven kişi var. Allahım seni hiç yalnız bırakmasın.


29 Ekim 2012 Pazartesi

DOĞA SELVİ 1 YAŞINDA

Doğa Selvim, benim minik kızım 1 yaşında... Ben 1 yıldır bu minik tatlı kızın annesiyim.
Dün akşam 1. yaş gününü kutladık dostlarla. Çok güzel bir akşamdı, gelen, gelemeyip uzaktan arayan soran herkese çok teşekkür ederiz. Beni bugün hediyeleriyle ağlatan Fatih-Sibel Yeşiltepe'ye hazırladıkları film için ayıca çok teşekkür ederim. Onların da kızı yakında dünyaya gelecek inşallah.

Doğum günü partisini sitemizin Living Room alanında yaptık. Ben 1 yaş kurabiyelerinden yapmayı öğrendim ve onları şeker hamuru ile süsledik. Süsledik diyorum çünkü Can da oturup benimle birlikte süslemeye yardım etti.
Ayrıca Işıl organizasyonda çok yardımcı oldu:) Güzel bir şekilde kutladık.

Doğa Selvi kuzum çok mutluydu. Herkese gülücükler dağıttı. Kalabalıktan sıkılır çekinir mızmızlanır diye korkuyordum ama sahne çocuğu olduğundan hiç huysuzlanmadı. Hatta misafirlere ayıp olur diye onlar gitmeden uyumadı! :)

Ben bu gece çok duygusalım. Geriye dönüp duruyorum. Geçen sene şu an böyleydi şöyleydi diye. Ne kadar çabuk geçti anlamadım. Her zaman kullandığımız bir cümle ama zaman işte... Kızımın gözümüzün önünde gün be gün büyümesi beni hem çok mutlu ediyor, hem de acaba bir şey kaçırıyor muyuz diye endişeleniyorum. Bu endişe yüzünden ikinci çocuğu hiç düşünmeyebilirim. 

Kızımın 12. ayında yapabildikleri ile yazımı tamamlamak istiyorum.
  • Size ve tanıdıklarına ilgi gösterir.   BİZİ ÖPÜCÜKLERE BOĞUYOR!
  • Sizden ayrılırsa çok tepki gösterebilir.  EĞER MEME İSTİYORSA ...
  • Espri anlayışı gelişir. KAHKAHALAR ATTIRIYOR VE ATIYOR.
  • Telefon, araba gibi oyuncakları kullanmayı öğrenir. TELEFONU KULAĞINA GÖTÜRÜYOR, HEDİYE GELEN ARABASINI SÜRMEYE BAŞLADI.
  • Kendisine söylenen pek çok şeyi anlar. BABAYI ÖP DEYİNCE ÖPÜYOR. ONU BABAYA YADA TEYZEYE GÖTÜR VER DEYİNCE YAPIYOR. VE BAŞKA ŞEYLER DAHA.
  • Yüz ifadelerini ve ritmik sesleri rahatlıkla taklit eder. EVET!
  • Ayakkabı ve çorabını çıkartabilir. TUTMAK NE MÜMKÜN. AYAKKABILAR HEMEN ÇIKIYOR.
  • Olayları daha uzun süre hatırlar. BİR ŞEYİ YAPAKTAN ALIKOYUP UZAKLAŞTIRDIYSAK HELE UNUTMAYIP GERİ DÖNÜYOR VE DEVAM EDİYOR.





27 Eylül 2012 Perşembe

Kızım 11 aylık

Aylardır yazamıyorum ama Doğa Selvi hızla büyüyor. 
Pıtır pıtır emekliyor ve emeklemeyi çok sevdi. Ayağa kakmaya niyeti yok gibi. 
"Ver" ve "Gel" anlamını bilerek söylediği ilk kelimeler. "Baba"nın kim olduğunu "Anne"nin kim olduğunu biliyor ama tam olarak söylemiyor. Babababa diye heceliyor gerçi de... Anne yerine "aadaa aayyaa" gibi bir şeyler söylüyor.
Geçtiğimiz 3 ay boyunca tatil modunda geçti ve bir sürü insanla tanıştı. İlk zamanlar yabanilik yaptı fakat sonradan herkese öpücü vermeye iletişim kurmaya başladı. 
1 Ekim Pazartesi günü Doğa Selvi ta 11 aylıkken çalışan anne oluyorum. Heyecanlı ve gerginim çünkü şimdiye kadar 2 saatten çok ayrı kalmadık. Gerçi pzt. 9.30-15.30 arası göremeyecek beni. Umarım rahat bir geçiş dönemi yaşarız.
İş yaşamı başlayınca yine yazacağım.
Şimdilik sevgiler...

5 Haziran 2012 Salı

7. ay hoşgeldin...

Doğa Selvi'm, minik kızım...
7. ayımızda geldi işte. Sen de değiştikçe değişiyor ve gelişiyorsun.
Bu ayki kilon ortalama 7.250 ve boyun 70cm. Doktor boyunun 9. ay sonu değerinde olduğunu o yüzden ince göründüğünü söyledi. kilonda bir sorun yokmuş.
Dünden beri "de-de-del-del-va-va-ba-ba-ne-ne" gibi heceler tekrarlamaya başladın. Çok tatlı oluyorsun bunları söylerken.
Dün akşam babanın gösterisine gitmek için seni 3 saatliğine anneanne ve teyzene bıraktım; sen hep uyumuşsun ben gelene kadar bir tanem. Çok akıllısın sen kuzum. Allah da beni sana bağışladı kızım, gelirken az kalsın kaza oluyordu. Bir araba benim kullandığım arabaya çarpıyordu ki, es geçip bariyerlere vurdu ve çok hızlıydı. Allah korudu beni ve arkadan gelen babacığını.
Artık havalar çok ısındı ve havuz başına iniyoruz sürekli. Sen havuzda yüzen, atlayan insanlara bakmaya bayılıyorsun ve onlara kendince birşeyler söylüyorsun.
5 Haziran 2012 22:46

10 Nisan 2012 Salı

Gecikmis 5. ay yazisi. Doga Selvi 5 ay 11 gunluk...

Bir ay daha geride kaldi. Artik bahar geliyor yavas yavas ve kizimla havuzbasi gezilerimize basladik. Su sesi cok rahatlatiyor ve acik havada hemencecik uyuyakaliyor. Fakat hala normal uyku rutinimiz duzensiz. Ayakta sallanarak uyuyabiliyor. Kucagimizda bile sakin, gogsumuze kafasini koyup duran bir bebek degil. Hep bir mesafe birakiyor ki etrafi daha iyi gorebilsin, kesfedebilsin. Hal boyle olunca yatagina koyayim kendi kendine uyusun mevzusu birkac sefer basarisizlikla sonuclandi bende cok fazla israr etmedim. Aglamasina dayanamam ki aglayarak uyutulan bir bevegin kendine guveni olacagina inanmiyorum. Neymis kendi basinin caresine daha kucukken bakmayi ogrenir mis buda onu kendine guvenli biri yaparmis. Peki anne-babaya da guvenir mi? Gelelim gectigimiz ayin en onemli konusuna; Ek Gida. Bu ay basinda ek gidaya hizli bir giris yaptik. Cunku kilo alimi yavas gidiyor. Emiyor fakat uykulu haldeyken. Sutum de var fakat -yagli diye bir tabir varmis- yagli degil; kilo yapmiyor. Ne olursa olsun EMZİRMEYE DEVAM. İlk basladigimiz gida elma suyu oldu. Daha sonra Milupa'nin Sutlac, Elma-Seftali kavanoz mamalarini denedik. Cok sevdi. Ozellikle sutlaci aksamlari tok kalsin diye veriyorum. Meyve suyu veya purelerini oglen yiyor. Tabi ilk gunler sadece 1-2 kasik yiyordu. Simdi 125gr mamayi bitiriyor. 1 haftadir yogurda basladik ve bayildi. Bugun tam 1 koca kase yedi. Yogurdu evde Sek gunluk sutten mayaliyorum.

8 Mart 2012 Perşembe

1 yıldır hayatımızdasın kızım!

Geçen sene bugündü hamile olduğumu öğrendiğim gün. Tam 1 yıldır hayatımdasın. Seninle yatıp seninle kalkıyorum kızım. Allah ayırmasın. Seni çok seviyorum.

29 Şubat 2012 Çarşamba

Doğa Selvi 4 aylık

Bir ayı daha kızımla birlikte geride bıraktık. Günler birbirinin aynı gibi geçse de her gün yeni farklılıklar görüyorum.
Artık daha sık sesli gülüyor. Akşam Babası ve Teyzesi geldiğinde (her gün gördüğü için onları örnek veriyorum) hemencecik gülüyor onlara. Artık tanımaya başladı sanırım insanları.
Ayrıca "agu"lama evresinden "babıldama" evresine geçti. Artık uzunn uzunn konuşuyor. Cevap veriyor.
Daha fazla gezmeye başladık. Hatta bugün Nurti anneleriyle kıpraşmaya bile gittik.
Tabi 2 hafta önceki 38,5 derece olan ateşimizi de yazmalıyım. Ateşlenmeden 2 gün önce doğdu düzgün emmemeye başladı ve bu durum hala sürüyor. Uyku modundayken emiyor.
Neyseki ateşi 1 gecede düştü ilaç vermeden.
Emme sorunumuz umarım devam etmez; çünkü emzirmeyi çok istiyorum daha doyamadım:)
Devam etmek istiyorum yazmaya ama uykum geldi, kızımı emzirmem ve uyumam lazım. Gece yine uyanacağız çünkü. Sabah da kızım 4. ay aşılarını olacak. İnşallah ateş yapmaz. Ateş çok kötü bir şey.
Sevgiler.
Doğa Selvi'nin Annesi

28 Ocak 2012 Cumartesi

2.Ayin Son Gunu

Kizim kendini anne karninda hissettigi ilk 3 aylik donemin sonuna geldi.
Artik sosyallesmeye, cevresini incelemeye, kisileri tanimaya,tepki vermeye,yirtmeye basladi. Bu ay gecen aya gore epey gelisme oldu. En onemlisi bize yanit olarsk gulmesi ve sesli gulmesi. Ayrica cikardigi sesler de artti, cesitlendi. Aglamasi bile cesitlendi. Artik hangi aglama meme, hangisi can sikintisi, hangisi gaz aglamasi ayirt edebiliyoruz. Cok onemli bir konu daha var ki; herkes madallah desin aksam uyku saatleri duzene girdi. 7den sonra aksam uykusu moduna geciyor.
Bir de ellerini emiyor ki yicem o ellerini. Cok cok ses cikariyor emerken.