Bir ayı daha kızımla birlikte geride bıraktık. Günler birbirinin aynı gibi geçse de her gün yeni farklılıklar görüyorum.
Artık daha sık sesli gülüyor. Akşam Babası ve Teyzesi geldiğinde (her gün gördüğü için onları örnek veriyorum) hemencecik gülüyor onlara. Artık tanımaya başladı sanırım insanları.
Ayrıca "agu"lama evresinden "babıldama" evresine geçti. Artık uzunn uzunn konuşuyor. Cevap veriyor.
Daha fazla gezmeye başladık. Hatta bugün Nurti anneleriyle kıpraşmaya bile gittik.
Tabi 2 hafta önceki 38,5 derece olan ateşimizi de yazmalıyım. Ateşlenmeden 2 gün önce doğdu düzgün emmemeye başladı ve bu durum hala sürüyor. Uyku modundayken emiyor.
Neyseki ateşi 1 gecede düştü ilaç vermeden.
Emme sorunumuz umarım devam etmez; çünkü emzirmeyi çok istiyorum daha doyamadım:)
Devam etmek istiyorum yazmaya ama uykum geldi, kızımı emzirmem ve uyumam lazım. Gece yine uyanacağız çünkü. Sabah da kızım 4. ay aşılarını olacak. İnşallah ateş yapmaz. Ateş çok kötü bir şey.
Sevgiler.
Doğa Selvi'nin Annesi
